Ontmoet Marion en Saskia: Boegbeelden van het Centrum Verslaving & LVB

Wat maakt ons TOPGGz Centrum Verslaving & LVB bijzonder? Marion en Saskia, boegbeelden van deze specialistische zorg, combineren wetenschap en praktijk om mensen met een LVB en verslaving de beste zorg te bieden. Maar wat betekent dat in de praktijk? En waarom is de juiste zorg voor deze doelgroep zo belangrijk?

Wie zijn de boegbeelden?

Marion werkt sinds 2024 bij Tactus als senior onderzoeker en regiebehandelaar. Na een opleiding tot orthopedagoog-generalist en 24 jaar in de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking promoveerde ze in 2019 op het gebied van LVB en verslaving. Haar kracht ligt in het combineren van onderzoek en praktijk. “Mijn ontdekkingen vertaal ik meteen naar de praktijk,” zegt ze. Ook orthopedagoog-generalist Saskia heeft een lange staat van dienst in de zorg en werkt sinds 2018 bij Tactus. Sinds januari is ze als regiebehandelaar en kartrekker van de TopGGz-teams LVB verbonden aan het Ambulante Team Twente. Saskia heeft zich de afgelopen jaren gespecialiseerd in PTSS bij mensen met een LVB & verslaving en het bieden van behandelingen rondom traumaverwerking.

Samen met Joanneke van der Nagel, psychiater en mede-boegbeeld, zetten Marion en Saskia zich in voor de specialistische zorg binnen het Centrum Verslaving & LVB. Als boegbeelden combineren ze diepgaande kennis met praktijkervaring en dragen ze deze actief uit. Dit betekent dat ze niet alleen patiënten behandelen, maar ook betrokken zijn bij wetenschappelijk onderzoek, beleidsontwikkeling en kennisoverdracht. “We geven bijvoorbeeld les, verzorgen consultaties en spreken op congressen. Ook nemen we deel aan verschillende landelijke expertisecentra en consultatiediensten,” legt Saskia uit.

Wat maakt het Centrum Verslaving & LVB uniek?

“We zijn een kenniscentrum voor triple problematiek, met focus op verslaving en LVB”, vertelt Marion. “We hebben een uniek behandelaanbod door de verschillende methodieken en scholing van onze medewerkers. We koppelen onderzoek aan de praktijk en brengen kennisproducten uit. Saskia vult aan: “Samen met onze teams gaan we nog net wat stappen verder rondom de zorg voor deze mensen, bijvoorbeeld door nog meer maatwerk te bieden, soms af te wijken van de standaard, intensief samen te werken met onze ketenpartners en vaak meer geduld en tijd te hebben.”

Uitdagingen en aanpak

Mensen met LVB en verslaving kampen vaak met uitdagingen. “Het gaat om een onbegrepen groep met vaak complex gedrag,” zegt Saskia. “Deze mensen zijn al zo vaak van het kastje naar de muur gestuurd, veelvuldig overvraagd en ze hebben nare dingen meegemaakt. Ik heb veel bewondering voor ze en ik gun het ze om te herstellen op een manier die bij hen past en ze de erkenning krijgen die ze verdienen.” Marion ziet het als haar missie om de hokjesmentaliteit te doorbreken: “Er zijn zo veel hokjes en daar passen zij vaak niet in. Het gaat ons om de mens, niet om het hokje. Ik hoop dat die hokjes vervagen en er meer oog voor deze mensen is, en dat er meer integrale samenwerking is vanuit verschillende vormen van zorg.”

Die mensgerichte aanpak vertaalt zich in de dagelijkse praktijk. Marion herinnert zich een situatie waarin een cliënt in hoge spanning verkeerde: “De emoties liepen heel hoog op. Hij wilde vertrekken uit de kliniek, maar na een kalmerend gesprek bleef hij toch. Hier mag je fouten maken zonder dat je meteen wordt afgeschreven. Wat overigens niet betekent dat er geen grenzen zijn.”

De toekomst van specialistische verslavingszorg

Marion en Saskia hebben grote ambities voor de toekomst van het Centrum Verslaving & LVB. “Ik wil dat we als TOPGGz-teams samen de Harvard onder de klinieken worden,” zegt Marion. “We hebben de kennis en ervaring om echte oplossingen te bieden.” Ze dromen van een kliniek waar onderzoek en behandeling hand in hand gaan, er expertise uit alle werkvelden is en waar nieuwe technologieën zoals virtual reality worden ingezet.

Het grote doel van Saskia en Marion is dat deze groep sneller in beeld komt en dat adequate zorg sneller kan worden ingezet. Ze benadrukken het belang van samenwerking: “Kijk als naaste, verwijzer of andere zorgprofessional vooral waar krachten zitten en naar wat wél kan. Ga het gesprek aan en vraag ons vooral om om mee te denken,” moedigt Saskia aan. “Ook hopen we collega’s binnen de verslavingszorg te enthousiasmeren. Dit werk is soms ingewikkeld, maar vooral uitdagend, afwisselend en erg dankbaar.”